Zitten, staan… mensen met parkinson ervaren hier nogal eens wat ongemak in. Vooral lang in één en dezelfde houding zitten of staan geeft spanning en interne trilling. Het wordt soms zo ondragelijk dat we wel moeten gaan staan als we zitten of moeten gaan zitten als we staan. En, natuurlijk helpt innerlijke rust ons ontspannen en vaak (als vanzelf) komt de spanning in de spieren weer terug. Sinds ik veel computerwerk aan een sta-tafel of een hoog-laag buro doe wordt het ook makkelijker (ook nu) om met de innerlijke spanning en trilling om te gaan. Of, als je dan toch achter een buro ‘moet’ zitten kun je experimenteren met een wiebel-kussen of een zit-bal. Allemaal hulpmiddelen die ons kunnen helpen onze eigen balans en actieve houding te vinden. Van zittend mens in een statische omgeving naar een bewegend mens in een flexibele omgeving.
Erik Rietveld, architect en filosoof, heeft een onderzoek gedaan naar de toekomstige werkplek. Hij noemt zijn project ’the end of sitting’ Toen ik de afbeelding en de website zag werd ik er blij van. Hij creërde een rotsachtig landschap waarin je steeds wordt gestimuleerd van houding te veranderen. En dat is precies wat mensen met parkinson nodig hebben. Verandering van houding.
Stel je eens voor dat jij je werk kunt doen in zo’n rotsachtige omgeving? In een houding die je kunt veranderen en waarin je je eigen ontspanning kunt vinden? Het zal nog een voordeel hebben. Want lang in dezelfde houding zitten is ongezond. Het schijnt. Van houding veranderen bevordert onze breinactiviteit.